ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ;

Αναρωτιέμαι συχνά ποιο ρόλο προτιμώ: αυτόν του μαχητή που θα αλλάξει με τη στάση του τον κόσμο ή αυτό του δασκάλου που θα δώσει τα εφόδια και τη γνώση σε πολλούς έτσι ώστε να βρεθεί ένας εξ αυτών να αλλάξει τον κόσμο;;;

εξ ου και το δίλημμα, έτσι κουβέντα να γίνεται....

τι προτιμάτε να είστε;;

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ Ο ΣΤΑΓΕΙΡΙΤΗΣ Η ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ;;

Αν και τους δύο δεν τους πολυσυμαθώ ιδιαίτερα, τον πρώτο γιατί ήταν τόσο μπροστά για την εποχή του που ανάχθηκε σε αυθεντία και σκίασε όλη την επιστημονική σκέψη μέχρι τα τέλη του Μεσαίωνα και τον δεύτερο γιατί όλοι οι Δυτικοί στρατηλάτες προσπάθησαν να τον αντιγράψουν (βασισμένοι σε μια εξιδανικευμένη εικόνα του).

Πιστεύω ότι ανάμεσα στον μαθητή και τον δάσκαλο, θα προτιμήσω τον δάσκαλο γιατί το αντίκτυπό του ήταν (τελικά!) μεγαλύτερο από αυτό του μαθητή του και έχει και το πλεονέκτημα ότι επηρέασε το έργο του μαχητή. Μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι ο Αλέξανδρος επηρέασε τον Αριστοτέλη;

καλά ρε byrona...ρητορική ήταν η ερώτηση!! ποιο ρόλο βασικά προτιμάει κανείς. και εσύ βρε παιδί μου "δεν πολυσυμπαθώ κανέναν"...

Έτσι είναι ο Byronas!!

Το ιδανικό είναι ο συνδυασμός και των δύο.
Ο μεν μαχητής πολεμάει αλλά δεν αφήνει συνέχεια.Στο δε δάσκαλο θα πουν οι μαθητές του "Εσύ,δάσκαλε γιατί δεν τα έκανες αυτά που μας διδάσκεις??"."Για να είμαι εδώ και να σας τα λέω" θα τους πείς?Δεν πρόκειται να σε πιστέψουν γιατί υπάρχει η άποψη ότι αυτός που δεν μπορούσε να κάνει τίποτε άλλο έγινε δάσκαλος (προσωπικά διαφωνώ κάθετα, άνθρωποι που γνώρισα το διαψεύδουν στα σίγουρα!).
Άσε που για την αλλαγή του κόσμου που λες, αν παλέψεις εσύ, ένας μαχητής είναι σίγουρος, ενώ αν μείνεις πίσω για να δώσεις τα εφόδια στους άλλους, δεν είναι και σίγουρος ο ένας μαχητής, γιατί δυστυχώς τα παιδιά ακούν και παραδειγματίζονται όλο και λιγότερο από τους δασκάλους τους.
Το καλύτερο λοιπόν είναι ο μαχητής ο οποίος όμως δεν θα γίνει σκλήρος και μικρόψυχος αλλά θα σταθεί παράδειγμα και θα βοηθήσει και τους άλλους "Αλέξανδρους", που σίγουρα υπάρχουν σε κάθε εποχή και νομίζουν ότι είναι μόνοι τους...

Στη ζωή σου πρέπει να παλεύεις για να αποκτήσεις το οτιδήποτε καια ποτέ να μη σταματάς, να μη θεωρείς τίποτε κεκτημένο και σίγουρο... Γιατί τότε, όσο και να 'χεις παλέψει, έρχεται μια αρρώστια(σσ: βλ. Μ. Αλέξανδρο), ένας κακόβουλος και σου παίρνουν τα πάντα.
Και τότε τι χειρότερο από την απογοήτευση. Όμως, ένας γεννημένοσ να μάχεται δε θα σταματήσει! Θα ξαναρχίσει απ'την αρχή και με τις κατάλληλες συνθήκες θα προσπαθήσει να τα ξαναποκτήσει..
Όμως, για να σκεφτούμε και κάτι άλλο... "Πίσω από κάθε μεγάλο άνδρα, λένε, κρύβεται μια γυναίκα...". Πίσω από κάθε δυναμικό χαρακτήρα, δε θα κρύβονται τα κατάλληλα θεμέλια, που καθόρισαν το χαρακτήρα του... και το ρόλο του "δασκάλου" τον παίζει, η οικογένεια, ο δάσκαλος, οι εμπειρίες...
Δύσκολο να διαλέξεις κάτι ανάμεσα στα δύο. Κρίνοντας όμως απ' το χαρακτήρα μου... μάλλον ένας Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ μου ταιριάζει...